İYİ parti tarafından verilen teklifle EYTlilere bir güzel haber daha geldi.

Teklifte emeklilik için gereken prim gün sayısı koşulunu sağlayıp yaş koşulunu sağlayamayan kişilerin istekleri halinde emekli olabilmesi amaçlanıyor.

İŞTE KANUN METNİNİN TAM METNİ 

8 Eylül 1999 tarihli ve 4447 sayılı İşsizlik Sigortası Kanunu'nun yürürlüğe girmesiyle emeklilik beklentisinde olan milyonlarca vatandaşın emeklilik hakları, planlarının çok ötesindeki İleri bir tarihe ertelenmiş, telafi edilemez bir şekilde mağduriyetlerine neden olmuştur.

4447 sayılı Kanunun yürürlüğe girmesi ile yaş şartı aranmaksızın prim günü ve sigortalılık süresi ile emekliliğe hak kazanma sona ermiştir, Anayasa Mahkemesinin 23 Şubat 2001 tarihinde aldığı karar ile 4447 sayılı kanunun emeklilik yaşını düzenleyen maddeleri iptal edilmiş, iptal talebinde ise şu ifadeler yer almıştır:

"... Anayasa Mahkemesi kararlarına göre hukuk devleti, "vatandaşlarına ve onların haklarına saygılı" devlet demektir. Yıllar önce, o günkü düzenlemeler çerçevesinde çalışmaya başlayan ve hayatını buna göre programlayan insanların, yolun yarısında haklarının elinden alınması hukuk dışı bir muameledir. Çünkü, Anayasa Mahkemesine göre sosyal hukuk devleti "adaletli bir hukuk düzeni kuran ve bunu sürdürmeye kendini yükümlü sayan Devlet"tir. Devlet yönetimi ciddi bir iştir. Devlet, yurttaşlarına karşı, mızıkçı sokak çocukları gibi davranıp, oyunun yarısında "ben oynamıyorum" diyemez.

Bilindiği gibi sosyal sigortalar sözleşmesi bir iltihakı sözleşme (katılma sözleşmesidir. Bu sözleşmenin kurallarını tek taraflı olarak Devlet koymuştur. Bir kısım vatandaşlarda o kuralları benimseyerek sözleşmeye katılmışlardır. Katılımcılar (sigortalılar) işe başlayıp çalışmalarına devam ederken hatta bazıları yolun tam sonuna varmakta iken, Devlet ‘Ben kuralları değiştiriyorum!" diyor

Diyor ama, sadece ve sadece "bir tek gün" sebebiyle bazı kadın üyelerin emeklilik hakkını tam "üç yıl", bazı erkek üyelerin emeklilik haklarını ise "iki yıl" engelliyor..

Ancak, 23 Şubat 2002 tarihli ve 4759 sayılı Sosyal Sigortalar Kanunu, Tarım İşçileri Sosyal Sigortalar Kanunu, Türkiye Cumhuriyeti Emekli Sandığı Kanunu, Esnaf Ve Sanatkârlar Ve Diğer Bağımsız Çalışanlar Sosyal Sigortalar Kurumu Kanunu İle Tarımda Kendi Adına Ve Hesabına Çalışanlar Sosyal Sigortalar Kanununun Bazı Maddelerinde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun ile emeklilikte kademeli geçiş yeniden düzenlenmiş, 8 Eylül 1999 tarihinden önce işe giren kadınlarda 40-58, erkeklerde 44-60 yaş aralığında değişen "yaş bekleme" süreleri getirilmiştir.

Erken yaşta çalışmaya başlayıp primlerini eksiksiz ödeyen ve prim gün sayısını tamamlayan vatandaşlar için cezaya dönüşen bu uygulama ile milyonlarca vatandaşın çaresizce emeklilik planlarını rafa kaldırmak zorunda kalmıştır.

Emekli olmak için yaş bekleyen ve bu süre zarfında işsiz kalan ve ileri yaşları yüzünden yeni iş bulma zorluğu çeken vatandaşların sağlık güvencesinden de mahrum bırakılmakta, bu durum sosyal devlet ilkesi ile de bağdaşmamaktadır.

Tüm bunların yanı sıra ülkemizde işsizlik sorunu giderek artan oranlarda can yakmaya devam etmekte ve bu sorunun çözümü için yeterli politikalar üretilememektedir.

Teklifin kanunlaşması halinde emekli olmak isteyip de yaş bekleyen vatandaşların mağduriyeti giderilecek aynı zamanda açılan yeni kadrolar ile, ülkemizde yaşanan birçok ekonomik kriz sonrası oluşan işsizler ordusu için de yeni fırsatlar yaratılmış olacaktır.

5510 Sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanununa Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun Teklifi.

MADDE 1- 31 Mayıs 2006 tarihli ve 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanununa aşağıdaki geçici madde eklenmiştir.

GEÇİCİ MADDE 77- Bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihte bu Kanuna ve mülga 8 Eylül 1999 tarihli ve 4447 sayılı İşsizlik Sigortası Kanununa göre emeklilik için gereken prim gün sayısı koşulunu sağlayıp yaş koşulunu sağlayamayanlardan isteyenler, bu maddenin yürürlüğe giriş tarihinden itibaren 6 ay içinde başvurmaları halinde emekliliğe hak kazanırlar.

MADDE 2- Bu Kanun yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

MADDE 3- Bu Kanun hükümlerini Cumhurbaşkanı yürütür.