MEB’e Yön Verenler Eğitimci Olmayınca

MEB’de son zamanlarda yapılan atamalarda eğitim kökenli kişilerin olmaması defaten eleştirilmişti. Bu eleştiriyi haklı çıkaracak bir olay birkaç hafta önce yaşandı. Belki duyan olur diye paylaşmak istiyoruz.

Bir tanıdık vasıtasıyla M.K.’yı telefonla arar. Van depreminde psikolojisi bozulan bayan bir öğretmenden bahseder. Öğretmen yer değiştirmek istemektedir.

Van’da görev yapan öğretmenlerden mağdur olanlar yada bir yolunu bulanların yer değiştirmelerinin yapıldığı bilinmektedir. Bahis konusu öğretmen o dönemde bu zor günleri atlatabileceği düşüncesiyle yer değiştirme istemez. Gel zaman git zaman psikolojisi bozulmuştur. Bunu doktor (heyet) raporuyla belgeler.

Görev yerinde kimseye derdini anlatamıyor. Herkesin işi başını aşmış durumda.

İlk bakışta bende doğudan batıya kaçış yolu mu şüphesiyle baktığım olayda öğretmenle de yapılan görüşmede bunun böyle olmadığı görülür.

Öğretmenin yer değiştirmek istediği yer tahmin ettiğiniz gibi birinci hizmet bölgesi (Ankara, İzmir, Antalya, Zonguldak(!)…) değil. O Van hariç her yerde çalışırım diyor. Yeter ki psikolojimi bozan buradan uzak olsun ve tedavimin yapılabileceği bir yer olsun diye ekleyerek. Memleketi neresi diye sorulduğunda Diyarbakır olduğunu öğreniyoruz. Diyarbakır istemez misiniz sorusun? Bu benim için en büyük mükafat olur gerek sağlığım açısından gerekse bana ailemin desteği açısından diyor.

Nasıl bir yol izleneceği konuşulurken M.K. Ankara’ya davet ediyor. Bakanlıkla görüşmesini öneriyor. Öğretmen Ankara’ya geliyor ve M.K. TBMM Tarım Komisyonunun danışmanı vasıtasıyla Personel Genel Müdürünün danışmanlarından Z. ile görüşülüyor. Sayın danışman Z kimseye danışmadan bakan bey bu tayinlere olumlu bakmıyor diyerek kapıları kapatıyor.

Mecliste başka bir vekilin danışmanıyla görüşme ayarlanıyor öğretmen gurur yaparak ben kimseden bir şey isteyemem, konuşamam teşekkür ederim diye Ankara’dan ayrılıyor.

Elden bir şey gelmediği için öğretmenle bağlantı kopuyor.

MEB’e eğitimci olmayanlar yön vermeye başlayınca bu sorular da yaşanıyor memlekette. Şimdi sorarız bu kimseye danışmayan danışmana ve Personel Genel Müdürüne;
Günlerini raporla geçirmek zorunda kalacak bu öğretmenden Van’da verim alabilir misiniz?

Vicdan onun tedavisine yardımcı olmayı gerektirmez mi?

Bu hastalığı duyan raporu gören insanların hocam geçmiş olsun deyip seferber olunması gerekmez miydi?

Öğretmen arkadaşlarını kaybettiği için yaşadığı travmadan kurtulmak adına ihtiyaç olan herhangi bir yere yer değiştirme istediyse bunu gerçekleştirmek çok mu zordur? Örnekleri olduğu halde.

Öğretmenin dilinden öğretmen anlar… Bu nedenle de eğitimciler gelsin eğitimin başına deniliyor bu memlekette…

Eminim ki sayın bakanın bilgisi olsa bu durumdan o kıyak görevler için kullanılan 76.maddeyi dahi kullanırdı sayın bakan.
Sizce torpilli A kişinin makamı mı daha önemli yoksa eğitime hizmet etmek isteyen bir öğretmenin sağlık durumu mu? İşte kanunda bu nedenle var 76.

Bu konuda söyleyecek yada anlatacak çok şey vara ama biz öğretmeni incitmemek adına kısa kesiyoruz konuyu.

Saygılarımla…
Maksut BALMUK

Eğitim Yöneticisi