Ameliyata girmek için ameliyathane önünde bekleyen küçük çocuğa sımsıkı sarılan bir doktorun fotoğrafı sosyal medyada binlerce beğeni aldı. O fotoğraf, Gaziantep Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Cerrahi Bölümü’nde çekildi.

Çocuk hastaya sarılan Dr. Ahmet Demez, fotoğrafın hikâyesini Milliyet’e anlattı: “Hasta, şanssız bir şekilde yemek borusu oluşmadan dünyaya gelmiş. Doğar doğmaz yemek borusundan ameliyat olmuş bu şekilde beslenebilmiş ama zaman içinde bu bölgede darlık gelişince yeniden ameliyat için yatırdık. Ameliyat odasında diğer hastanın işi bitmiş çıkmak üzereyken personelimiz hastamızı sedye ile getirdi. Küçük hastamız, çok huzursuzdu ona sarılmış bırakmak istemiyordu. Ama arkadaşlarımız ayrılmak zorundaydı o yüzden hastayı kendi kucağıma aldım, sımsıkı sarıldı huzursuzluğu bu şekilde geçti, rahatladı. Bir yandan da ameliyat odası görmesin korkmasın diye odaya sırtını çevirdim. O şekilde çekilen bir fotoğraf oldu.”

Kendisinin de baba olduğunu ve çocukları çok sevdiğini belirten Dr. Demez, ameliyathane bonelerinde Fred Çakmaktaş, Şirin Baba, Red Kit, Temel Reis gibi çizgi film karakterlerini kullanıyor, hatta ameliyat odasında uyuyana kadar çocuklarla çizgi film bile izliyor.

2.5 yıl aile hekimliği yaptıktan sonra aynı üniversitenin çocuk cerrahisi bölümünde ihtisasa başlayan Dr. Demez, ayda ortalama 400 saat çalışmasına rağmen yaptığı tercihten pişman değil. Sadece ailesine ve kızı Zehra’ya istediği kadar zaman ayıramadığı için üzgün ama onlardan aldığı güçle işinde başarılı olmak için elinden geleni yaptığını söylüyor.

Sosyal medyada gündem olan fotoğraftaki doktor o anı anlattı: Çok huzursuzdu sımsıkı sarıldı

Ameliyathane bonelerinde Şirin Baba, Red Kit, Temel Reis gibi karakterleri kullanan Dr. Ahmet Demez, ameliyat odasında çocuklarla çizgi film bile izliyor.

‘İşe giderken kimse bana zarar vermesin diye dua ediyorum’

Dr. Demez, son dönemde artan sağlık çalışanlarına yönelik şiddetle ilgili de şunları söyledi: “Şiddet gün geçtikçe korkunç boyutlara ulaştı ve maalesef bunu önleyecek hiçbir somut çaba yok. Kanuna ya da ahlaka uygun çalışmanın karşılığında küfre, hakarete, tehditlere, dayağa maruz kalmak, bıçaklanmak ve hatta öldürülmek çok yakıyor canımızı, kahrediyor bizi. Zaten olağanüstü çaba gösteriyoruz çalışırken, ayda 400 saat çalışan kaç meslek grubu vardır bu ülkede? Zorlu çalışma şartları, ve şiddet olayları nedeniyle hekimler cerrahi bölümlerde uzman olmak istemiyorlar. Bu gidişle bu branşlarda uzman bulmak zorlaşacak. Korkuyorum, işe giderken istisnasız her gün “Allah’ım kimsenin bana zarar vermesine müsaade etme” diye dua ediyorum. Bu bir şekilde çözülmeli, cezalar caydırıcı olmalı